Ο Παύλος Νεράντζης (Θεσσαλονίκη, 28 Οκτωβρίου 1952) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δημιουργός ντοκιμαντέρ.

Σπούδασε ηλεκτρονικός-μηχανικός στην Μπολόνια και δημοσιογραφία στο Ουρμπίνο. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπου δίδαξε επί σειρά ετών.

Από το 1982 έχει καλύψει ως απεσταλμένος πολέμους και κρίσεις σε Λατινική Αμερική, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Ασία, ερευνά μείζονα θέματα που απασχολούν την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη (πρόσφυγες, τρομοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ΜΜΕ, διατροφική αλυσίδα, κλιματική κρίση, κ.ά.) και αρκετά από τα 50 ντοκιμαντέρ του έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ.

Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του διαδρομή στην Ιταλία, στον πρώτο μη κρατικό ραδιοσταθμό. το Radio Alice, και στην Ελλάδα, στο περιοδικό Αντί.

Στην ΕΡΤ3 διετέλεσε Διευθυντής Ειδήσεων στην τηλεόραση και Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Είναι ο δημιουργός, παραγωγός και σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς Mixer, ντοκιμαντέρ έρευνας για διεθνή θέματα.

Εργάστηκε ως ανταποκριτής της ιταλικής εφημερίδας Il Manifesto (1979-2015).

Συνεργάστηκε με εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοσταθμούς σε Ελλάδα, Ιταλία και Ηνωμένες Πολιτείες (Εγνατία, Αυγή, Αγγελιοφόρος, National Herald, Paese Sera, Europa, L’ Espresso, Το Τέταρτο του Μάνου Χατζιδάκι, Τετράδια, Νέα Οικολογία, Οικοτοπία, Info, Ρ.Σ. Μακεδονίας, Ένατο Κύμα, Ράδιο Παρατηρητής, Flash 9.61).

Τη δεκαετία του 1980 δημιούργησε το περιοδικό Προοπτική και την πρώτη ζωντανή εκπομπή στο δημόσιο ραδιόφωνο της Β. Ελλάδας.

Τη δεκαετία του 2000 δημιούργησε την ενημερωτική ιστοσελίδα pressinaction.gr.

Είναι ο συντάκτης της Χάρτας της Ειδομένης, ενός κώδικα δεοντολογίας της ΕΣΗΕΜ-Θ για θέματα σχετικά με πρόσφυγες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων [EFJ] και την UNHCR.

Είναι ανταποκριτής της RAI3 Mondo και αρθρογραφεί στις ιστοσελίδες tvxs.gr και parallaximag.gr.

Το 2022 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Η αλήθεια βομβαρδίζεται. Τα ΜΜΕ και ο πόλεμος με το βλέμμα ενός πολεμικού ανταποκριτή» που αναφέρεται στις προσωπικές του εμπειρίες σε εμπόλεμες ζώνες και στον ρόλο των ισχυρών ειδησεογραφικών οργανισμών σε καιρό πολέμου, αλλά και στα fake news, στην προπαγάνδα και τη λογοκρισία στη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα.

Συμμετείχε στις συλλογικές εκδόσεις Μετακινούμενοι πληθυσμοί και ΜΜΕ – Η προσφυγική κρίση εν μέσω πανδημίας στα ΜΜΕ, Δημόσια Σφαίρα σε Κρίση – Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία στα ελληνικά ΜΜΕ (1990-2016), Vivere Pericolosamente – Ιστορίες από την Ιταλία, Ανθρώπινος Πόνος και Υπαρξιακός Προβληματισμός – Ο Πόνος του Άλλου στα ΜΜΕ, Μετανάστευση και Κινηματογράφος, Τύπος και Εγκληματικότητα.

Η έκθεση φωτογραφίας του Ίχνη Πολέμου παρουσιάστηκε στα 43α Δημήτρια της Θεσσαλονίκης και σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Έχει τιμηθεί από διεθνείς οργανισμούς και συλλόγους, μεταξύ αυτών από το Ίδρυμα Αθ. Μπότση «για τις έρευνες, το ήθος και την πληρότητα με την οποία καλύπτει πολέμους και θέματα σχετικά με τους Έλληνες απανταχού της γης» (2004), από τη Διεθνή Ακαδημία Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου [IATR] και την Ευρωπαϊκή Ένωση Περιφερειακών Τηλεοράσεων [CIRCOM].

Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας Θράκης [ΕΣΗΕΜ-Θ] και της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου [FPA].